Coöperatieleden Ilse en Esther zijn bij Coöperatie Dichtbij een nieuwe projectgroep gestart om aandacht te vragen voor spirituele zorg. Middels een focusgroep willen zij met aangesloten zzp’ers en zorgorganisaties ervaringen uitwisselen, van elkaar leren en met elkaar dit onderwerp vormgeven, voor de toekomst én voor de cliënten van Dichtbij.
Wat is spirituele zorg?
Veel mensen die ziek zijn gaan zichzelf vragen stellen. Als de ziekte levensbedreigend is, kunnen deze vragen levensgroot zijn: ‘Waar heb ik dit aan verdiend?’, ‘Wat heeft mijn leven zo nog voor zin?’, ‘Wat wil ik nog met mijn leven?’, ‘Wie zijn er belangrijk voor mij?’ Levensvragen als deze worden ook wel zingevingsvragen of existentiële vragen genoemd. Iedereen die in de zorg werkt, komt vroeg of laat met deze vragen in aanraking. Soms worden ze letterlijk aan jou als hulp- of zorgverlener gesteld.
De aandacht voor levensvragen/existentiële vragen wordt ook wel spirituele zorg genoemd. Levensvragen zijn van invloed op het lichamelijke en psychosociale welbevinden van cliënten. Daarom is het belangrijk om hier aandacht voor te hebben. Er bestaat sinds 2010 een landelijke Richtlijn Spirituele Zorg, deze wordt op dit moment herzien. In de richtlijn staat veel informatie over deze dimensie van zorg.
Waarom aandacht voor spirituele zorg?
Uit verhalen van collega’s blijkt dat hulp- en zorgverleners weleens worstelen met betekenis en zingeving. Hoe ga je ermee om? Wat kun je zelf als professional voor iemand betekenen en wanneer is het verstandig om collega’s van andere disciplines erbij te roepen? Ook blijkt uit onderzoek dat cliënten in de (palliatieve) zorg regelmatig ervaren dat hulpverleners weinig aandacht hebben voor de levensvragen die ze hebben. Dat wordt door hen ervaren als een gemis. Cliënten willen zich hierin graag gezien en gehoord voelen. Dat dit niet altijd gebeurt komt voor een deel omdat hulp- en zorgverleners zich niet bewust zijn van het feit dat deze behoefte er is. Voor een deel komt het ook voort uit handelingsverlegenheid. Professionals weten vaak niet goed hoe ze het gesprek hierover met de cliënt moeten aangaan.